Een goed begin is het halve werk, maar niet het hele

20 januari was de aftrap van een nieuw volleybal seizoen voor meisjes A. Dit seizoen in de hoofdklasse, omdat we het vorige seizoen uiteindelijk 2^de zijn geëindigd. We stonden met zijn allen te trappelen om te beginnen. We hadden alleen 1 probleem, nou ja probleem. Het was meer een hoofdvraag. Dat was niet of we zouden winnen, maar hoe je de naam van de tegenpartij eigenlijk moest uitspreken. Op papier staat ’t Aogje. Na veel speculatie kwamen we door de tegenpartij te weten dat je het uitspreekt als ’t Aagje, en dan het liefst zo plat mogelijk.

Maar genoeg daarover, nu naar de wedstrijd. Het was onze debuut wedstrijd in de hoofdklasse. We begonnen de eerst set al gelijk knallend. We waren compleet, dit betekende dat Sara en Hillianne op de bank moesten beginnen. Het was spannend en wij vochten als tijgers voor elk punt. De eerste set wonnen we met 26-24. We lieten een hoger niveau zien, dan dat we ooit hadden gespeeld. Zoals we al zeiden: “Een goed begin is het halve werk….”

De tweede set, we hadden super veel moed en een goed gevoel over de eerste set. We wilde dit door zetten in deze set. De services lagen redelijk en de aanvallen waren over het algemeen wel goed. De tegenpartij speelde alleen nog ietsjes beter dan dat wij deden, dus verloren we deze set helaas met 20-25. Dit lieten we niet zomaar gebeuren, want we vochten voor elk puntje.

De derde set, we bouwde aan het begin van de set een enorme buffer op. Alleen werden we wat vermoeid, omdat we een hoger niveau moesten laten zien dan we gewend zijn. We wonnen uiteindelijk wel met 25-23. De term flirten met de achter lijn kwam helaas wel weer terug, maar ja wat doe je eraan met een stel pubers;)

De vierde set, het stond 2-1 en dit betekende dat het nog alle kanten op kon gaan. We konden de wedstrijd met 3-1 afmaken, met 3-2 of 3-2 verliezen. We waren moe, maar de strijd lust was er nog wel. We haalden alles uit ons om de set te winnen, maar dit lukte helaas niet en we verloren deze set met 25-12. Dit betekende een vijfde set….

De vijfde set, we raapte onze moed en laatste krachten bij elkaar om toch door te gaan. Dit lukte alleen niet. Met de wissel bij de acht punten, stonden we met 8-0 achter. Uiteindelijk wisten we nog 6 punten te pakken en werd het 6-15 voor de tegenpartij.

We hebben dus onze debuut wedstrijd in de hoofdklasse dus niet gewonnen. We verloren met 2-3 van ’t Aogje. We schamen ons alleen niet met deze uitslag. Het was de eerste wedstrijd op een heel ander niveau dan we gewend zijn. Vanaf het begin van de wedstrijd speelde we lekker, en op het einde moesten we ons laatste beetje energie uit onze tenen halen. Daarom zeggen we ook: “Een goed begin is het halve werk.” Het was een goede eerste wedstrijd, waarmee we hebben kunnen proeven hoe het is om zo hoog te spelen. We weten nu waar we op moeten gaan letten en hopelijk spelen we nog beter tegen Dordrecht dan dat we dat nu al deden.