De kleedkamergeheimen van dames 1

24 oktober, 2016

Dames 1 Teampagina

Wat een rare titel denk je misschien. Maar daar is bewust voor gekozen. We kunnen natuurlijk vertellen dat we een ontzettend belangrijke wedstrijd hadden tegen de huidige nummer 1 volley2b dames 2 (wij zijn nummer 2), maar hoe voorspelbaar is dat? Veel leuker om je eens in te wijden in de rituelen van de dames. En dat zij er een hoop!

Voor degenen die wel geïnteresseerd zijn in de wedstrijd even een kort verslag. Vooraf had trainer/coach Paul Vossen nogmaals duidelijk gemaakt dat dit seizoen een opbouwseizoen is. Natuurlijk zijn er ambities, maar vooral geen druk! Nadruk leggen op goed spel, plezier hebben en het spel volgen.

Zo begonnen we ontspannen aan de wedstrijd. Al vanaf de eerste minuut werd het duidelijk dat het een zware dobber ging worden. Rachel, Jorinde, Arriëtte, Annemarie, Renée en Yvonne gingen er volledig voor. Het spel ging compleet gelijk op. Bij 15-15 nam Volley2B de eerste time-out. Door een paar kleine foutjes aan de zijde van OKK was Paul Vossen bij een stand van 21-19 genoodzaakt om een 2^e time-out te nemen. Na een goede start van deze set gaven de dames de set door een aantal pass-fouten te gemakkelijk weg met 25-22.

Het werd duidelijk dat iedere fout fataal kon zijn en dat er totale scherpte moest zijn om hier een kans op punten te kunnen maken. Toch begon de 2^e set anders. Al snel keken de dames tegen een achterstand aan van 5-1. Alle hoofden werden weer leeggemaakt en we kwamen terug tot 8-7. Daarna liep volley2b weer uit naar 18-13. Paul Vossen besloot spelverdeelster Wilma van Dusseldorp in te zetten ten koste van Rachel van Dam. Weer kwamen de dames terug en volgde er wederom een ontzettend spannend einde van de set. Helaas werd deze met 26-24 verloren.

In de 3^e set paste Paul een wissel toe. Linda van Wijngaarden kwam er in voor Renée Westrik. Weer ging het gelijk op tot volley2b bij een stand van 16-13 uit ging lopen en Paul Vossen een time-out nam. Helaas pakte de dames het niet op en liep de tegenstander verder uit naar 21-14. We pakten de service terug en onder leiding van een goede service van Annemarie de Rover, werd ook de spirit en de vechtlust weer terug gevonden. Er volgde een ongelofelijk einde van de 3^e set. Van 21-14 achter komen de dames terug naar 22-23 voor. De tegenstander lijkt even het spoor bijster en daar maken de dames dankbaar gebruik van. Overtuigend wordt de 3^e set met een stand van 25-22 binnen geharkt.

In de 4^e set beginnen dezelfde 6 als in de 3^e set. Opnieuw gaat de stand gelijk op naar 12-12. Door weer wat kleine passfouten komt volley2b weer op een kleine voorsprong bij een stand van 21-18. Weer komen de dames terug tot 24-23, maar de ervaring van volley2B maakt het karwei af en ook de 4^e set wordt verloren, maar wat was het een wedstrijd! Volley2b haalt totaal 98 punten en wij 94. Dit was het maximale wat we er uit konden halen. Paul was na afloop ook zeer te spreken over het verloop van de wedstrijd. Jullie hebben een dijk van een wedstrijd gespeeld. Het geloof in het team komt er bij iedereen steeds meer in. En dat biedt een hoop vertrouwen voor de komende wedstrijden. En dat hebben we zo nodig!

Zo nu dit gedeeld is even terugkomend op het andere verhaal; onze kleedkamergeheimen. Zeker als we uit spelen zijn we altijd een beetje van de leg. Bij een thuiswedstrijd wordt er altijd op tijd afgesproken zodat we rustig ons cafeïne en suikerniveau op peil kunnen brengen. Dit doen we altijd al netjes omgekleed en vooral aan hetzelfde tafeltje in de foyer.

Daarna wordt er op tijd naar beneden getogen zodat onze eigen teamfysio Wilma iedereen weer aan elkaar vast kan zetten en op kan lappen voor de wedstrijd. We moeten zeggen dat naar mate het seizoen vordert er steeds meer rollen tape nodig zijn. Daarom was vandaag een heugelijke dag voor Wilma, want ze mocht weer! Hester vindt het iets minder want door last van haar knie mag ze van haar eigen fysio even niet volleyballen. Natuurlijk moest Wilma deze diagnose even checken en heeft ze haar eerste tapeje van het seizoen mogen zetten (zie foto). Sommige teamleden hebben zelfs eigen rolletjes tape op zak. Dit zijn de abonnementhouders op de diensten van Wilma. Weinig lichaamsdelen zijn nog niet getaped.

Na het taperitueel gaan we altijd lekker warmlopen en inspelen op ons eigen lekkere muziekje. Dus geen “hakkietakkie” muziek van jongens A of hiphop van basketbal. Nee gewoon ons eigen cd’tje. Daarna zijn we er helemaal klaar voor.

Vandaag dus iets minder. Geen tijd meer voor bakkie vooraf dus zonder cafeïne aan de start. Er hoefde vooraf niemand getaped en het inspelen was zonder muziek. Dat is even wennen. Hoe de wedstrijd verliep is inmiddels bekend.

Vast ritueel na afloop is het douchen en optutten, wat er nog op te tutten valt. Goed om te noemen is dat de “oldies” hier veel erger in zijn dan de “jonkies”. Maar die hebben dan ook niets te verbergen of op de krikken. Het nieuwste item in onze teamtas is dan ook een verlengsnoer. Want waarom zijn er geen kleedkamers waar meerdere stopcontacten zijn? Er zijn zelfs een hoop kleedkamers zonder stopcontacten. Na menig wedstrijd hebben wij om de beurt ons haar op de gang staan föhnen waardoor we onuitwisbare indrukken bij onze tegenstanders hebben achtergelaten. Een heldere geest in ons team heeft ons nu verblijd met een verlengsnoer. Waardoor we nu ten eerste in de kleedkamer kunnen föhnen en ten tweede met meerdere personen tegelijk kunnen föhnen (zie foto). Hoe fijn is dit? Dit betekent meer tijd over en dus langer borrelen achteraf!

En dat kunnen we hoor. Dat borrelen! Liefst natuurlijk in foyer. Zoals bekend was vorig jaar nu niet ons meest succesvolle seizoen ( 2 wedstrijden van de 22 gewonnen). Maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben allemaal een half maandsalaris geïnvesteerd in de “pot” en ons verdriet gewoon weggegeten met de bitterballen van Robin (zie foto sfeerimpressie van vorig seizoen). Zo erg zelfs dat we dit jaar het beleid in het kader van onze portemonnee en de weegschaal maar iets hebben aangepast. Alleen bij winst worden er ballen besteld. Dus zaten we vandaag braaf aan de koffie / thee / fris. Maar daardoor wel tot op het bot gemotiveerd om vrijdag weer te knallen. Lekker ouderwets in de wielewaal. Aan ons tafeltje, met tape, eigen muziekje en hopelijk de bitterballen van Robin.

Zien we jullie vrijdag?

Groetjes, Dames 1

PS 1 item uit de teamtas is nog niet genoemd in dit verslag. Maar dat is ook niet geschikt voor onder de 18. Bepaalde “oldies” nemen altijd graag de teamtas mee naar huis vanwege dit item. Helaas voor jullie blijft dit teamgeheim.