Heren 3Teampagina
Nu we tegenwoordig de koppositie innemen zien we dat dat iets extra’s losmaakt bij sommige tegenstanders. Een set pakken van de koploper is een soort ultiem doel voor vele ploegen, iets dat de rest van het belabberde seizoen goed moet maken. En wij hebben in wedstrijden als deze tegen voleco 6 natuurlijk eigenlijk niets te winnen maar wel alles te verliezen. De tegenstander is gemiddeld zeker 10 jaar ouder dan dat wij zijn en ze staan ook negen plaatsen onder ons. Benieuwd of het met ons uiteindelijk ook zo afloopt. Dit alles belette hen overigens niet om in de uitwedstrijd een goede pot volleybal neer te zetten die ons twee sets kostte, de enige keer dit seizoen tot nu toe dat we met 2-1 achter stonden. Gelukkig kwam toen alsnog de ommekeer toen zij na die drie goede sets ongeveer leeg gespeeld waren, en zodoende zijn we nu nog steeds ongeslagen deze competitie. Maar we wisten nu in ieder geval wat ons te doen stond: Laat je niet in slaap wiegen door die lui en ga er alle sets vol tegenaan, want anders mors je belangrijke punten.
Tijdens het inspelen probeerde Arjen de tussenwand omhoog te doen, we krijgen altijd claustrofobische neigingen als in de appeltaart de schuifwanden naar beneden zijn. Ik zal de woorden niet herhalen die de coach van Molenwiek (de tegenstander van heren 5, die op het middelste veld speelden) voor hem in petto had, maar zijn actie werd zeker niet gewaardeerd.
We misten Edwin die er wegens vakantie niet bij kon zijn, en Paulus was wel aanwezig maar niet fit: Hij heeft, naar de klachten te oordelen, patellendinopathie. Heb ik zelf twintig jaar geleden ook gehad. Overbelasting van de aanhechting van de knieschijfpees komt natuurlijk wel eerder voor bij mensen met een bepaalde lichaamsomvang, misschien word het weer tijd voor een dieet Paulus!
Nu het inspelen was afgelopen vond André, die kennelijk eerder iets ontgaan was, dat de schuifwand beter omhoog kon zijn, om dat opgesloten gevoel tegen te gaan. Ook nu weer kwam de coach van Molenwiek onmiddellijk in actie, in woord en gebaar werd ons duidelijk gemaakt dat de wand naar beneden moest in verband met door het veld rollende ballen en het daarmee samenhangende gevaar op blessures. Vreemd, de schuifwand aan de andere kant van hun veld stond ook omhoog. Daar speelden twee damesteams en dat levert zeker minder risico’s op? Benieuwd of die lui ook zo geageerd hadden als ze aan beide kanten damesteams hadden gehad, ik hou het er op dat ze liever naar dames 3 keken dan naar ons. Helemaal mee eens maar kom er dan gewoon voor uit! Ons argumenten dat het gezelliger overkomt en niet zo benauwd is met de wand omhoog en dat zij bovendien te gast zijn, mochten niet baten: Jan K. liet zijn oren hangen naar hun tegenstander en deed de schuifwand weer omlaag. Over verenigingsgevoel gesproken. Heb je de wand aan de andere kant ook omlaag gedaan Jan?
We begonnen de eerste set met Jan O. en Jan H. op de bank. Jawel onze vaste teller Jan O was er weer, hij ging vandaag niet met zijn vriendin spelen maar kijken hoe zijn broers speelden.
Voor dit moment ging alles goed. Binnen no-time hadden we met ons sublieme spel de enige toeschouwer weggejaagd, hij kon de spanning niet meer aan en ging bij een 16-4 voorsprong toch maar een veld (of twee natuurlijk) verderop kijken. Bovendien was het daar niet zo’n enge benauwde boel want de schuifwand tussen de andere twee velden stond immers wel omhoog. Toen vielen wij een beetje in slaap zodat het de rest van die set gelijk op ging, 25-15
In het begin van de tweede set, met Wim op de bank, sliepen we vrolijk verder tot een 8-8 stand. Toen vond Arjen dat het zo niet kon, hij ging serveren en hoe! Lange tijd kwam er geen redelijke bal meer terug over het net en tegen de tijd dat er wel weer een aanval over het net terugkwam stonden we al tien punten voor. Dat gaven we niet meer uit handen, 25-12.
In de derde set ging Jako op de bank zitten, drie Oussorens op de bank, dat kon wat worden! Het werd inderdaad een dolle boel totdat we over de twintig punten waren, toen dachten we dat we er al waren en de rest van de punten wel gratis naar ons toe zou komen. Voor het eerst in de wedstrijd een time-out voor ons, op 24-21. We hadden het eigenlijk vijf punten geleden al moeten afmaken maar dat was niet gebeurd, maar nu moesten we het dan maar wel doen. Gewoon die bal op de grond slaan en verder niets. De time-out hielp goed en zo wonnen we met 25-21.
Toen nog een vierde set. Wij zijn een team dat zo veel mogelijk sociaal wisselt, alleen als onze ongeslagen status in gevaar komt wijken we daar van af. De drie Oussorens op de bank hadden ditmaal een zeer creatieve manier gevonden om toch vooral niemand een tweede set op de bank te laten zitten, en dat was dit: Remco op de bank, Jan Willem op diagonaal, en Jan H als passer-loper. Zodat we op drie posities een min of meer onwennige speler hadden. Natuurlijk, Jan H kan overal spelen. André is, ondanks dat hij maar een derde van de wedstrijden aanwezig is, toch wel een spelverdeler. En Jan Willem heeft tegen Vridos ook de vierde set op diagonaal gespeeld. Maar dat we aan dit alles gewend zijn, nou nee. Dat bleek ook wel, verdedigend klopte het niet meer en het is dat Arjen nog een paar ballen scoorde want anders had de achterstand veel groter geweest dan de 4-9 waarop Paulus nu weer een time-out moest nemen. We moesten vooral gewoon de pass weer goed gaan brengen en fanatiek verdedigen, dan kwam de rest vanzelf wel weer. Beetje bij beetje krabbelde de gelegenheidsformatie overeind en bij 17-17 kwamen we langszij. Toen ging de scheids in de fout, een zeldzaamheid overigens, alle complimenten Jorren je floot prima! We waren nog niet uitgepraat over die bal toen de tegenstander al weer serveerde, en dus kregen nog een punt om onze oren! Maar weer in de achtervolging dus. En met dank aan de vechtlust van het hele team maar toch vooral ook door de soepele tandem André en Arjen die elkaar uitstekend wisten te vinden, kwam het toch nog goed. We wonnen de set met 25-22 en dus de wedstrijd met 4-0. Nu zijn we een paar weken vrij, pas 3 maart mogen we in ’s-Gravendeel verder gaan met onze triomftocht!
Bij dit plaatje hoorde eigenlijk een tweetal vragen:
Is het een idee om zo'n net ook op te hangen zodat we zonder met schuifwanden omhoog kunnen spelen? Kan dat aan de gemeente gevraagd worden?
Prijsvraag: In welke sporthal (bij ons uit de poule) is deze foto genomen?
m 12 februari 2012, 22:24
replypaulus 13 februari 2012, 10:01
replyRemco 17 februari 2012, 20:07
replyRemco 17 februari 2012, 20:14
reply18 februari 2012, 18:59
replyRemco 19 februari 2012, 8:05
reply