Jongens A1Teampagina
Na twee vrije weekeinden stond er dan eindelijk weer een wedstrijd voor jongens A op het programma, gevolgd door nog een wedstrijd op zaterdag. Als je op een bep niveau speelt lijkt dit nou eenmaal zo te zijn. En dit dan ook nog in de herfstvakantie, wat bij JA betekend dat er wellicht spelers op vakantie zijn. Zo was nu Robert op vakantie met zijn, Martinair daar word Robert vrolijk van vliegtuig, en werd duidelijk waarom we dit jaar opeens weer met 3 spelverdelers aan de slag zijn gegaan. Met het oog op het dubbele weekeind was onze voorbereiding allerminst top te noemen, vorige week was er kamp van de kerk, en omdat er 8 van de 10 spelers hiermee op pad waren, en niet meer dan twee uur hadden geslapen, zou dit kamp ook het niveau van de training op maandag bepalen..... Dan maar een sms naar André, dat het ons beter lijkt om niet te trainen om blessures te voorkomen, al snel een reactie terug; We zullen de training aanpassen, we trainen gewoon...
Nadat we gezamenlijk op de training waren, gaf André toe dat we er toch wel heel beroerd uitzagen, Bart trainde niet mee vanwege zijn rug (tja je kan wel hoog springen..) en Robert was inmiddels op vakantie. Na de training konden we toch met elkaar de conclusie trekken dat we echt wel hadden getraind, en we hier zeker niet slechter van waren geworden.
Donderdag werd er weer getraind op wedstrijdsituaties, daar komt vaak minder van dan dat de bedoeling is, omdat André eerst wel dat die bal nog goed word gepast, en die set zuiver gegeven enz enz.
Dan de wedstrijd,
Ruim op tijd aanwezig, maar dan wel in de Wielewaal, toch leuker om daar te spelen dan in de Appelgaard, waar het massaal toegestroomde publiek toch problemen had gegeven denk ik zo. In de kleedkamer vroeg André ons nog om de ogen te sluiten...... Moet dat echt voor een wedstrijd?? Trouwe honden als we zijn deden we dat, en André las voor wat winnen kan betekenen, ik weet ze niet allemaal meer, het waren er volgens mij wel 20, maar deze weet ik dan nog;
Winnen is kunnen verliezen Winnen is even gelukkig zijn Winnen is duidelijkheid
Toch uitspraken die we maar moeten onthouden, en die na de wedstrijd toch wel heel toepasselijk werden.
We begonnen de wedstrijd prima! Arie en Peter wisten de aanvallers prima te bereiken, de pass lag beter dan we eigenlijk in vorige wedstrijden hebben gezien. Maar het teamgevoel
was groot. Thuis spelen heeft volgens André een groot nadeel, de bank moet buiten het aanmoedigen van de spelende spelers ook nog tellen, maar dat ging prima. Sliedrecht haalde een grote trommel tevoorschijn, maar daar werd het alleen bij ons maar beter van en de eerste set werd gewonnen met 25-22 Op naar de tweede set, verslappen mochten we zeker niet, want dat beide teams aan elkaar gewaagd waren was wel duidelijk. Helaas ging het helemaal mis, een fout hier, dan daar, en voor we het wisten nam André bij 1-7 een time-out, ipv onnodig fouten te maken moesten we het probleem ook bij Sliedrecht leggen door lastige ballen weg te leggen op de sv wanneer dat mogelijk was, maar ook dat wilde niet echt lukken. Jorren werd ingebracht voor Jordy, op 2-11... en bij 6-16 werd mocht Jan de plaats van Leon innemen. Maar ook dit bracht niet het spel wat werd gehoopt. 11-25
Voor de derde set was André zeer lovend over de manier waarop we met dit verlies omgingen, met elkaar toch genieten van de dingen die wel lukten, en met elkaar de fouten accepteren, en op naar het volgende punt. Dit konden we alleen maar beamen, want zo voelde het ook! Jorren mocht de plek van Allard innemen, en vanaf punt 1 werd er weer goed gevolleybald, blokerend was het redelijk goed, en waar nodig wisten we Sliedrecht in de problemen te brengen door de bal tactisch weg te leggen, en wellicht werd deze dan met een geweldige mokerslag uit of in het net geslagen, 8-4 een time-out voor Sliedrecht, daarna ging het redelijk gelijk op, maar we hielden de voorsprong, met als resultaat een 25-19 winst.
Dan de vierde set, een hele belangrijke want bij winst van deze set ga je van 2 punten naar 4! En win je de wedstrijd. We begonnen KEI goed, maar voor we bij de 10 punten waren was Sliedrecht al weer bijgekomen, de pass was niet goed, en nadat onze kelen het al eerder in de wedstrijd hadden aangegeven, dat deze wel erg intensief waren gebruikt, begonnen nu ook andere lichaamsdelen dit signaal af te geven. En dan lijkt het noodlot toe te slaan, tijdens een blokactie valt Arie zijn bril op de grond, en is kapot, en is het zoeken hoe nu verder. André vraagt Allard of hij op de diagonaal kan spelen, maar die vraagt wat dat is.... En bij een stand van 16-19 achter stapt Jorren naar André om te vragen of hij per direct gewisseld kan worden om dat zijn knie pijn doet, en komt Allard weer terug in het veld. Als Sliedrecht inmiddels op 22 punten staat roept André nog naar Arie en Peter om 5-1 te gaan spelen, maar met het stuk gaan van Arie zijn bril hoort hij ook niets meer, mede veroorzaakt door het publiek en de trommel, helaas gaat de winst met 19-25 naar Sliedrecht.
Dan de vijfde set, Het spel is niet slecht, de beleving blijft in het team, en het vertrouwen in elkaar is groot. Het publiek, en dat waren er echt heel wat! Laat zich horen, de trommel van Sliedrecht zorgt er voor dat ook de basketbal ook komt kijken wat er eigenlijk allemaal gebeurd, en zo is het inmiddels een wedstrijd met alles er op en er aan. Zoals André vaak zegt, sport is beleving, en moet je dan ook beleven!
We gaan 5-1 spelen, het is ongelofelijk spannend, punt na punt voor beide teams, 7-6 voor Okk, maar toch is het Sliedrecht wat bepaald dat er van speelhelft word gewisseld bij 8-7. Doorgaan waar we mee bezig zijn, dat gaat goed, we komen weer voor, en het word 13-11. Maar Sliedrecht komt terug naar 13-13. Time-out voor Okk, dit word een bijzondere, want voor André iets heeft kunnen zeggen, komt Arie met de opmerking “dat kan wat worden morgen”...... Arie, het is 13-13 in de vijfde set tegen Sliedrecht!!!!!! We komen als eerste op matchpoint, maar met een prima aanval maakt Sliedrecht het weer 14-14. Bij een stand van 16-16 mogen wij serveren en slaat Sliedrecht de bal uit, maar tot ieders grote verbazing geeft de scheids de bal in..... André laat zich van een kant zien, zoals wij hebben nog niet hebben mee gemaakt, en laat alles en iedereen op een bijzondere manier weten dat deze bal toch echt uit was. We pakken het punt nog terug, maar dan bij 17-18 slaat het noodlot toch toe, en wint Sliedrecht de wedstrijd met 3-2.
Een mooie wedstrijd, met alles er op en er aan. Publiek wat laat weten te hebben genoten, en hiervoor met plezier naar de sporthal te komen. En als team een moe maar voldaan gevoel. Op naar zaterdag, dan spelen we tegen Sarto. Jordy moet naar het theater, zal Jorren weer fit zijn, en kan Arie spelen zonder bril??? Dit alles aan onze coach om hiervoor antwoorden te verzinnen. Tot nu toe lijkt dit toch prima te lukken.
Publiek, en met name de aanwezige fotograaf, we hopen jullie nog vaker te zien.
Allard #5
Edit : meer foto's volgen later hier Foto > Seizoen 2011-2012 > 01 Jongens A - SS
Wees de eerste die reageert
Er zijn nog geen reacties op dit nieuws item! Wees de eerste die reageert.
Nieuwe reactie