Heren 4Teampagina
Afgelopen vrijdag stond de belangrijke thuiswedstrijd tegen Gavok 3 op de kalender. Voorafgaand aan de wedstrijd staan Gavok en wij gedeeld tiende, met allebei 15 punten tot nu toe. De winnaar is voorlopig veilig, en de verliezer gaat waarschijnlijk degraderen. Al in november heb ik op deze website de hoop uitgesproken dat we deze belangrijke wedstrijd in de Wielewaal zouden mogen spelen, omdat we daar veel lekkerder en beter spelen. Maar nee, we moesten weer naar de westwijk. Erg zuur om dan na de wedstrijd te vernemen dat er in de Wielewaal een veld over was dat gewoon helemaal niet gebruikt is......
We waren met zeven spelers want Jako was er niet, verder was Arjens zoon Robert er en ook Jan Oussoren onze trouwe thuisteller was er weer bij. Alleen kon er geen telbord gevonden worden. Na een slechte warming-up die werd overschaduwd door het ontbrekende telbord moesten we dan toch beginnen met de wedstrijd. Paulus, Jan-Willem, Jan, Edwin, Remco en Wim startten in de basis, en Arjen werd naar de Wielewaal gestuurd om daar een telbord te gaan halen. Jan moest zo lang maar de score bijhouden door het opstapelen van blokken en pilonnen, want niemand had een idee hoe we het elektronische telbord aan de muur zouden kunnen bedienen.
Door de slechte voorbereiding en de scorebordsoap begonnen we wat slap aan de eerste set en stonden we al snel met 1-3 achter. Toen kwam tot onze verbazing opeens een scorebord ergens vandaan, ik heb niet meer gevraagd waar ze die gevonden hadden maar toch zeker niet in de Wielewaal; Arjen beschikt niet over een helikopter en kan dus nooit in 2 minuten heen en weer zijn gegaan. Toen konden we ons eindelijk op de bal concentreren en was de achterstand snel weggepoetst. Met name verdedigend stonden we goed, en onze tegenstanders kwamen maar erg moeizaam tot scoren. Het was een kwestie van zelf geen fouten maken en goed blokkeren, dan kwamen de punten vanzelf. Zo wonnen we de set met 25-21.
In de tweede set begon Paulus op de bank, en speelden we weer ouderwets: Goede en slechte perioden wisselden elkaar af. Toen we 17-21 achter stonden toch maar een wissel, dat doen we zelden tijdens een set maar in deze belangrijke wedstrijd moest het maar. Jan-Willem er uit en Paulus er in. Het hielp wel een beetje maar niet genoeg, we verloren de set met 23-25.
Na deze set hadden we met z’n allen hetzelfde gevoel, we voelden echt dat we het aan ons zelf te wijten hadden dat er een set was verloren en wilden dit meteen recht zetten. Deze set geen verslappingen, niet spannend laten worden, nee we houden ze onder de 15! We bleven staan in de opstelling waarmee we de tweede set geëindigd waren en in de derde set startten we dus furieus, en binnen mum van tijd stonden we tot ieders verbazing opeens met 21-7 voor. Tijdens een time-out kwamen we er toen achter dat er een ongebruikelijke toeschouwer was: Jan-Willem Schild van heren 1 was met zijn ingetapete voet naar onze wedstrijd komen kijken. Zo ging de time-out over zijn blessure en niet meer over volleyballen. Toen verslapten we dus alsnog een beetje maar verder dan 25-11 kwamen de bezoekers niet meer.
Toen nog de vierde set, die moest ook gewonnen worden want we wilden wel met een overwinning naar huis natuurlijk. Weer met een ongewijzigde opstelling, maar met wel met een heel andere instelling begonnen we aan de vierde set. De verdediging was niet zo solide meer en er werden wat domme fouten gemaakt zodat we weer achter kwamen. Op 18-21 maar weer tijdens een time-out de puntjes op de ï gezet, en toen kon het opeens weer wel, zodat we via een 25-22 winst in de vierde set dus alsnog met een 3-1 zege de kleedkamer in mochten. Onze eerste overwinning ooit in sporthal west en dus de voorlopige tiende plaats!
Marloes 17 maart 2010, 10:06
reply