Lief dagboek

Lief dagboek,

Vandaag mocht ik meelopen met de beloftes van OKK'70, namelijk met heren 3. Op het internet had ik mij al ingelezen over de club en ik had gekeken naar de prestaties van het team. Dat zag er allemaal goed uit en zo ging ik met frisse moed naar sporthal de Wielewaal toe. Dit is de thuisspeelhal van OKK'70. Om 19:30 moesten we verzamelen had de coach gezegd en ik was gelukkig mooi optijd. Ik vond het wel een beetje spannend. Toen ik boven bij de kantine kwam zaten er al een aantal spelers klaar en schonk de barman lekker drankjes in. Ik nam blauw power ade, erg zoet en je krijgt er een gekleurde tong van, maar veel dronken dat dus ik wilde wel stoer mee doen. Toen ik aan tafel ging zetten stelde iedereen zich netjes voor en probeerde ik de namen te onthouden. Ook de coach gaf mij een boks, hij speelt ook in heren 1 en is denk ik best wel goed, dus dat was wel een eer. Wat me wel opviel is dat er 1 iemand mistte. Ik had eigenlijk verwacht dat bij het talententeam iedereen wel optijd zou zijn, maar er werd iemand zelfs nog wakker gebeld. Dat was wel vreemd... Zijn naam ben ik vergeten maar hij schijnt soms storingsdienst te hebben, zijn schoenen regelmatig te vergeten, op zaterdag geen wedstrijden te spelen omdat die aan het klussen is en vroeger als een malloot in zijn volvo rond te rijden. 

Toen was het moment om naar de kleedkamer te gaan. Ik kreeg ook wedstrijdkleren, deze waren zelfs nog nieuw verklapte het kaartje in mijn broekje. Met het omkleden viel me op dat iedereen best bleekjes zag, misschien waren ze ook wel gespannen voor de wedstrijd? Iedereen keek nog even in de spiegel of zijn haar goed zat, want we gingen een teamfoto maken. Een iemand, die heel vaak aan zijn haar zat, had ook een speaker mee waar muziekjes op af werden gespeeld. Dat was wel gezellig. De coach zij nog wat motiverende worden zoals: 'kom op' en 'jullie kunnen het' en toen gingen we de zaal in. Een speler met een baard schreeuwde nog toen de coach klaar was met zijn speech. Ik denk dat hij wel veel testosteron heeft.

Ik mocht ook mee op de foto en nadat we die gemaakt hadden konden we inspelen. Ook hier stond een muziekje op. Best wel stoere muziek was dat. Zelfs een nummer hardstyle dat was wel gaaf. Ik mocht spelen met de oudste uit het team, hij was zelfs al een beetje grijs, maar ik vond hem best wel goed. Toen gingen we over het net slaan en de jonge met de mooie haren deed de bal elke keer bovenhands spelen. Er was een jongen met kort geschoren haar aan de zijkant die heel hoog sprong en heel mooi naar beneden kon slaan. Dat vond ik wel cool om te zien. De tegenstanders waren of kaal of hadden grijze haren en ze hadden ook een lange trainingsbroek met inspelen. Er werd gesuggereerd dat ze dan wel goed waren, dus ik vond het nog spannender worden. 

De coach vertelde wie er mocht spelen en ik begon op de bank, wel fijn dan kon ik even kijken hoe het spelletje ging. Ik zat samen met die oude speler en een hele lange speler waarvan zijn broer volgens mij bij de brandweer zit. We gingen ook nog handjes geven aan de tegenstander dat was een beetje vies vond ik, ik voelde allemaal zweet. 

Er stond een leuke jongedame op de scheidstoel en toen ze floot begon de wedstrijd. Vol spanning heb ik gekeken naar wat er in het veld allemaal gebeurde. Volgens mij was het de bedoeling om de bal op de grond te krijgen bij de tegenstander, maar dat lukte moeilijk. De tegenstanders had de lange trainingsbroeken uit gedaan en waren inderdaad best goed. We deden met elkaar erg ons best, maar het lukte de tegenstander elke keer beter om de bal bij ons op de grond te krijgen. Wij hadden ook iemand in het veld staan met een andere kleur shirt. Hij was niet zo lang en deed alleen passen en duiken, daar was hij best goed in. De eerste set hebben we helaas verloren, dat vond ik wel jammer. Ik was niet alleen, iedereen baalde volgens mij wel. Leuk om te zien dat ze fanatiek waren. In de tweede set begon ik weer op de bank, daar deden we klappen en juichen als het goed ging en soms riepen we 'zet hem op jongens, jullie kunnen het'. Soms als we deden blokkeren werd er oeh oeh geroepen, dat snapte ik niet helemaal, maar misschien had het te maken met die banaan op de bank, maar dat was mij niet duidelijk. Toen riep de coach opeens dat ik mocht spelen, dat was spannend zeg. Ik wist helemaal niet waar ik moest staan, maar gelukkig deed de jongen met de mooie haren zeggen wat ik moest doen. Helaas ging het spel weer hetzelfde en verloren we ook de 2e set. Eigenlijk ging het de 3e en de 4e set precies hetzelfde. We deden erg ons best, maar de tegenstander wist goed hoe ze het ons moeilijk konden maken. In de laatste set ging het wel het beste en deed die lange jongen opeens allemaal blokkeren. Jammer dat die dat niet heel de wedstrijd gedaan heeft. Toch had de tegenstander als eerste 25 punten en hadden we 4-0 verloren. Een beetje verdrietig gingen we naar de kleedkamer en wilde we douchen. We moesten nog even wachten op andere OKK mensen die daar waren. Ik weet niet welk team het was, maar daar waren wel meer mensen grijs in ieder geval. Onder de douche kreeg ik nog zeep op me, dat vond ik wel een beetje kinderachtig maar ik werd niet boos gelukkig en hoefde ook niet te huilen. Ik denk dat die jongen gewoon baalde van de wedstrijd en daarom het groentje maar ging plagen om zijn emoties te uiten. Na het douchen gingen we een biertje doen en lekker eten. Dat was gezellig en ook wel stoer, omdat ik alcohol ging drinken. Ik vind het eigenlijk niet lekker, maar het voelde wel alsof ik erbij hoorde. 

Volgende week mag ik weer meedoen en daar heb ik eigenlijk best wel weer zin in!

Nu ga ik lekker slapen, want ik ben best moe geworden van alle indrukken.

Groetjes!