De schoen van Martien....

Wat is dit nu weer voor titel, hoor ik u bijna denken. Op zicht niets vreemds om in deze sint-tijd 🎅 iets te vermelden over schoenen. Maar om nou die van Martien als titel te vermelden…..

Er is dit seizoen nog weinig vermeld over de prestaties van H4. Zou het komen door de wisselende prestaties, of door de spanning in de 3e klasse of we het hoofd boven water weten te houden? Misschien komt H4 in de toekomstige 4e klasse wel beter tot z’n recht en wordt er stiekem gedroomd van een mogelijk kampioenschap in die klasse.

Afgelopen vrijdag stond de wedstrijd tegen Smash’66 op het programma. Werd eerst vanwege de afwezigheid van de 2 spelverdelers Gerrit en Edwin nog gedacht aan het verzetten van de wedstrijd, werd bij nader inzien toch besloten dat de wedstrijd toch maar gewoon door moest gaan. Verzetten van wedstrijden proberen we binnen H4 echt tot een minimum te beperken.

Onze scout Martien moest dus op zoek naar een waardig vervanger van het spelverdelersduo en kwam uit bij Peter Korevaar uit JB1. De snelheid van deze kleine man is iets waar wij alleen van kunnen dromen, of ons doet herinneren aan lang vervlogen tijden.

Dan de wedstrijd…… In een ijskoude hal 3 van de Wielewaal mochten we onze kunsten gaan vertonen. Was er eerst nog de gedacht dat de tegenstander de wedstrijd wellicht vergeten was, kwam de wit/rode brigade toch nog een kwartier voor aanvang de hal binnen.

Met de scheidingswand gezellig naar beneden en de tribune vol supporters gingen we deze avond voor een goed resultaat.

De eerste set is bij H4 meestal niet noemenswaardig en we omschrijven ons dan ook vaak als een diesel die op gang moet komen. Dankzij de sterke discipline werd deze set toch redelijk eenvoudig binnen geharkt: 25-18.

De 2e set was een heel ander verhaal. Binnen no-time keken we tegen een achterstand aan van 2-12 vanwege de hoge servicedruk van onze tegenstander. Ook de time-outs van onze reserve-aanvoerder hadden niet het gewenste resultaat. Door hard werken en de reflexen van spelverdeler Peter werd er toch gestreden voor elk punt. We maakten zelfs gelijk op 21-21 maar moesten de set toch aan de tegenstander laten: 22-25.

De 3e set opnieuw teveel gerommel en ook deze set ging verloren: 23-25. Dit was natuurlijk H4-onwaardig. De koppies gingen omhoog, de tegenstander was moe en Peter bleef maar gaan op ballen die wij allang opgegeven hadden. Resultaat was een klinkende 25-13.

De laatste weken heeft H4 een patent op een 5-setter en ook deze week was het dus weer prijs. De tribunes liepen ineens vol en onder luid gejoel en gejuich werd gestart met de 5e set.

Tim mocht beginnen met de service en produceerde meteen 4 aces danwel ketsers. De toon was dus gezet. Degelijk spel en opperste concentratie, ondanks het late tijdstip, brachten het beste in ons boven. We wilden natuurlijk ook het talloos opgekomen publiek niet teleurstellen. Het werd alleen een one-man-show….

Onze held van de dag, Peter, kwam aan service en serveerde tot aan de wissel van helft een paar prachtige punten. Het stond dus bij de wissel 8-1. Martien beweerde dat als we het nu nog uit handen zouden geven, hij zijn schoen op zou eten. We hebben nog overwogen de wedstrijd uit handen te geven om dat kostelijke schouwspel te kunnen aanschouwen, maar kozen toch voor de overwinning. De smaak van gerstenat en friet sprak blijkbaar toch meer aan dat een ouwe taaie volleybalschoen.

Na de wissel ging Peter doodleuk nog even door met zijn productie van aces, waardoor de tegenstander elke hoop op winst in rook op zag gaan. Na deze monsterserie pakte Smash toch ook nog een paar punten mee en eindige de set in 15-6. Al met al weer een prima resultaat en de punten weer in de tas. Na het eindsignaal van scheidsrechter Thom zo rond 23.30 uur hebben we de overwinning in de foyer op een waardige H4-wijze gevierd. Peter lag toen al lang in z’n mandje te dromen van een geweldig gespeelde wedstrijd en de wetenschap dat de wekker weer vroeg ging voor z’n krantenwijk. De rest van H4 had blijkbaar geen krantenwijk..........