Met 4-0 de bietenbrug op in H.I.Ambacht

Zaterdag 14 november stond alweer de 7^de competitiewedstrijd op het programma tegen het altijd lastige Vollido uit Hendrik-Ido-Ambacht.

Na het inspelen werd er nadrukkelijk gemeld door de coach dat er geconcentreerd gespeeld moest worden om het deze mannen moeilijk te maken. Ondanks de peptalk was er aan het begin van de set al snel een achterstand van een aantal punten. Dit resulteerde dan ook in een setverlies van 25-15.

Een valse start kan de beste natuurlijk overkomen dus de 2^de set werd met veel enthousiasme aangevangen. Ondanks dat het beter begon te lopen moesten we de tegenstander toch een aantal punten laten gaan waardoor ook deze set werd verloren met 25-18.

Wisselen en een andere tactiek moest de ommekeer brengen. Er werd scherp begonnen en kwamen een aantal punten op voorsprong. Echter blijkt ook wel dat ons jeugdige team nog veel progressie moet boeken dit seizoen. Na de voorsprong kwam vollido in hun spel en maakten een aantal punten op rij waardoor de stand weer gelijk was. In het verder  verloop kon er geen vuist meer gemaakt worden en moesten we de set laten lopen met 25-20.

Ook in laatste set moesten we onze meerdere erkennen in de tegenstander. Met 25-17 werd de set afgesloten.

Ondanks het verlies zijn er steeds meer dingen die beter gaan. Nog een aantal wedstrijden en dan is iedereen op elkaar ingespeeld en kunnen de punten binnengehaald worden.

De volgende wedstrijd is aanstaande vrijdag 27 november om 20:30 uur in sporthal de wielewaal. Reserveer u kaarten snel zodat u het spektakel niet hoeft te missen.

Speciaal voor Mischa nog even de uitleg over de bietenbrug op gaan.

De bietenbrug in deze uitdrukking is mogelijk een brug waarover boeren met hun karren met bieten heen reden. Zo'n brug werd glad doordat er soms bieten van de kar af vielen die vervolgens werden platgereden. Dit is een plausibele verklaring, die strookt met het feit dat in sommige plaatsen ook een echte Bietenbrug was of is: een brug waarover de boeren met hun karren met bieten reden op weg naar een kadeboot waar ze ze in een schip konden laden. Ook de naam Bietenkade heeft bestaan. Wat tegen deze verklaring pleit, is dat het vreemd is dat de zegswijze nogal jong lijkt te zijn – boeren die met bieten op een wagen over de brug rijden is immers iets wat ook in vroeger tijden voorkwam.

Speciaal voor een ieder die nog enige interesse toont in een stukje geschiedenis.

Wist u dat “de” Wim Jansen (voetballer) woonachtig is in H.I.Ambacht. kompas

Wilhelmus ("Wim") Marinus Antonius Jansen (Rotterdam, 28 oktober 1946) is een Nederlands oud-voetballer die de posities rechtshalf, linkshalf en libero innam. Hij speelde het grootste deel van zijn carrière bij Feyenoord (15 seizoenen).

Bij die club won hij veel prijzen. Hij won er onder andere de Nederlandse beker, werd er drie keer landskampioen en won in zijn topjaar in 1970 ook nog eens de Europa Cup I plus de wereldbeker. In 1974 werd dat nog eens gevolgd door de UEFA Cup.

Na zijn periode bij Feyenoord speelde hij (samen met Johan Cruijff) nog een seizoen bij de Washington Diplomats en ook nog eens twee seizoenen bij Ajax, de grote rivaal van Feyenoord. Deze overstap werd hem door de Feyenoord-fans niet in dank afgenomen, zo kreeg hij bij zijn debuut voor Ajax in het duel Feyenoord-Ajax (4-2, op 7 december 1980), een sneeuwbal op zijn oog, waardoor hij het duel niet uit kon spelen. Met Ajax klom hij als opvolger van de zomer 1980 vertrokken libero Ruud Krol in het seizoen 1980-1981 op van een 8e plaats halverwege de competitie, naar een nipte 2e plaats vlak voor nummers 3, 4 en 5 FC Utrecht, Feyenoord en PSV. In 1981-1982 werd hij met Ajax landskampioen met 117 goals vóór en 42 tegen. Na zijn afscheidsduel (België-Ajax 4-2, juni 1982, vriendschappelijk) werd hij door zijn teamgenoten Piet Schrijvers en Sören Lerby op de schouders genomen, en van het veld gedragen.

Jansen speelde 65 interlands waarin hij één keer scoorde.

Na zijn loopbaan kwam hij weer bij zijn club Feyenoord te werken. Eerst vier seizoenen als jeugdtrainer, dan nog een seizoen als assistent-trainer. Maar dan verhuisde hij naar SC Lokeren waar hij een seizoen bleef. Daarna ging hij nog twee seizoenen naar SVV.

In het jaar 1990 kwam echter zijn belangrijkste stap in zijn trainerscarrière. Hij ging naar Feyenoord toe, voor twee seizoenen als coach. Daarna bleef hij nog twee seizoenen technisch directeur. Hij won in die periode twee Nederlandse bekers, in 1991 en 1992. Later als technisch directeur werd hij in 1993 nog eens landskampioen en won in 1994 weer de Nederlandse beker.

Daarna ging hij nog naar Saoedi-Arabië, Japan en Schotland toe. In Schotland won hij met Celtic nog de beker en werd hij landskampioen. Vanaf het seizoen 2005/2006 keerde hij terug bij Feyenoord, waar hij een functie als technisch adviseur bekleedde. Hij bleef hierbij nadrukkelijk op de achtergrond.

Aan het begin van het seizoen 2008/2009 verraste Jansen vriend en vijand door terug te keren op het trainingsveld: hij werd assistent van de nieuwe Feyenoord-trainer Gertjan Verbeek. Na zeven maanden als assistent-trainer gefunctioneerd te hebben stapte Jansen op 14 januari 2009 op bij Feyenoord. Hij verklaarde zich solidair met de ontslagen trainer Verbeek.

Op 6 augustus 2011 maakte Feyenoord bekend dat Jansen terugkeerde. Ditmaal ging hij trainers binnen de jeugopleiding begeleiden. Wim heeft onnoemelijk veel voetbalkennis en ervaring, aldus technisch directeur Martin van Geel.

Jansen is woonachtig in Hendrik-Ido-Ambacht en is de zwager van Stanley Brard.