Dieptepunt voor jongens A

Het was vrijdag negen oktober 2015, toen wij ’s avonds in de Appelgaard een wedstrijd speelden tegen VCN King Software.  We verwachtten niet veel te kunnen te behalen, maar we wilden er wel vol tegenaan, natuurlijk. We waren compleet plus de broertjes De Bruijn. Ook deze wedstrijd waren we zonder coach, dus moesten we elkaar maar coachen en helpen.

Set 1 begonnen we met Tib en Tim op de middenpositie, Patrick en Jos passer-loper, Thom diagonaal en Coert natuurlijk spelverdeler. Dat betekende dat Rens, Martijn en Michel op de bank begonnen. In het vroegste begin van de set ging het nog een beetje gelijk op, maar al snel kreeg VCN de overhand.  In het midden van de set ging Tib eruit voor Rens. We stonden toen met 9-17 achter. Toch konden we nog even krachten bundelen om alles uit de set te proberen te halen. Met een mooie inhaalslag verloren we helaas alsnog deze set met 20 -25.

De tweede set was al wat spannender. Als we nog veel wilden bereiken in deze wedstrijd, zouden we deze moeten pakken. Thom, Tib en Tim begonnen op de bank. Martijn en Michel moesten ook hun positie nog een beetje te pakken krijgen. Het ging stukken beter dan de eerste set; we verhoogde n de inzet. De vorm van het eind van set 1, zetten wij de tweede set voort. We hadden ook een tijdje de voorsprong. Ondanks de inzet en de voorsprong, pakte deze set voor ons toch uit in een anticlimax. We verloren met 22-25 en waren dus wat teleurgesteld.

Vanaf hier zouden we de wedstrijd het liefst vergeten.

Deze derde set begonnen Thom, Martijn en Tib als reservespelers. De goede vorm van de tweede set was dramatisch afgenomen. Thom kwam er op ongeveer een derde van de set in voor Rens. Veel veranderde er helaas niet. Veel meer dan dit valt er niet over de deze verschrikkelijke set te vertellen. Het werd een zwaar teleurstellende 13-25 verlies.

Tot overmaat van ramp, vertrokken Jos en Patrick naar de Wielewaal om bij Heren 1 mee te spelen. Ook Martijn vertrok om daar te tellen. We bleven dus met zes over. Het noodplan van Coert:

Tib en Rens op de midden, Coert en Thom als passer-loper, Michel spelverdeler en Tim als diagonaal. Deze andere posities zorgde even voor verwarring. In een time-out besproken we dit en we konden op zich zonder vel moeite verder. Toch verliep de set er niet beter op. De motivatie en kracht was enigszins weg. We strandden op dezelfde stand als de derde set.

Erg teleurgesteld en misschien wat boos op onszelf, zagen we VCN vrolijk feest vieren. We bedankten ze voor de wedstrijd en Leon voor het fluiten.

Conclusie: we gaan ons best doen niet nog zo’n dieptepunt mee te maken.